Προτείναμε τα μελανιασμένα στήθη μας
Στα ξωτικά των λεωφόρων
Ουρλιάζαμε από κατάνυξη
Δαιμονισμένοι
Στις τακτικές ολονύχτιες λατρείες μας
Εγώ και οι φίλοι μου
Είχαμε τους θεούς με το μέρος μας
Τίποτα δε φαινόταν πως μπορούσε
Να σκορπίσει τα σκονιμένα μας στέμματα
Εγώ κι οι φίλοι μου
Ατρόμητοι βασιλιάδες των σκοταδιών
Μονάχα ο χρόνος απεδείχθη
Σταθερός και ανελεήτος εχθρός
Μας κατατρόπωσε
Τώρα μπορείτε ανέμελοι να ψιθυρίζετε
Τις νυσταγμένες μελωδίες σας
Στα σοκάκια που κληρονομήσατε
Μα θα ξανάρθουμε
Κι αλίμονό σας
Θα ξανάρθουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δεν περνούν από κανενός είδους ελέγχο.
Δημοσιεύονται κατ' ευθείαν, ανεξαρτήτως περιεχομένου.
Ο εκάστοτε σχολιαστής φέρει την ευθύνη αυτών που γράφει.
Εμείς δεν πρόκειται να αποκλείσουμε κανέναν.
-Παρακαλούμε τις φίλες και τους φίλους να μην αποστέλλουν εντελώς ανώνυμα σχόλια, αλλά να χρησιμοποιούν το όνομά τους και τα αρχικά του επωνύμου τους για να υπάρχει μια σωστή ροή στην ανταλλαγή σχολίων.-
Σας ευχαριστούμε.
Messinia OnLine